Przejdź do głównej zawartości

Co Małgośka narobiła

Szukaj na tym blogu

Abażur

w dniu maja 06, 2009

Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

Debiutantka blogowa rozpoczyna publikacje.

Na pierwszy ogień pójdzie abażur uszyty wg. własnego pomysłu

abażur z bawełny

do domu drobiazgi

Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

Popularne posty

Bamboszki dla słodziaka!

Tym razem uszyłam buciki do wózka. Od razu poszłam na głęboką wodę nie posiadając ani wykroju, ani wytycznych krok po kroku jak je uszyć. Próbne szycie z niebieskiego minkey i bawełenki było lekcją pokory, bo buciki - niechodki ledwo co weszły na 11 cm nóżkę. Pierwsze koty za płoty jak mawiają. Poniżej widzisz pracę nad pierwszym, eksperymentalnym egzemplarzem.

Jak uszyłam prosty plecak.

Pomyślałam o niedużym, uroczym, miejskim plecaku. Plecaku prostym, trochę minimalistycznym, gdzie paleta kolorów rozgrywa się między odcieniami zieleni i bielą. Dorzuciłam jeszcze parę akcentów w barwach ziemi. Prawdą jest, że to małe cacko raczej nie na deszcz - bo bawełna (choć można zaimpregnować i dopiero czytam informacje). Ma być na słoneczną pogodę, radosny, śliczny i jest właśnie taki. Jego konstrukcja przypomina typowy, szkolny worko-plecak. Jednak w worku na kapcie jest uproszczona forma szelek ze ściąganego sznurka. W moim plecaczku zrobione są całkiem pełnoprawne, wygodne szelki z regulacją długości. Dodatkowo spód jest skrojony jako osobny element i choć przyzwoicie usztywniony, to nadal plastyczny. Wykrój plecaka powstał z dwóch różnych tutoriali na YouTube. Gdyby ktoś chciał uszyć sobie taki sam plecaczek, to bardzo proszę - rozrysowałam wymiary. Wykrój uwzględnia zapasy na szwy - u mnie wynoszą 1 cm. Co będzie potrzebne: Z MATERIAŁU WIERZCHNIEGO rys.1 - zuży

Makrama na doniczkę.

Makrama, która powstała w spontanicznym odruchu po odnalezieniu starego sznurka. Druga sprawa, że makramy wróciły do łask i znow są modne. Ku mojej radości, osoby tworzace makramy dzielą się swoją wiedzą i publikują tutoriale. Ale po kolei: Obecnie mieszkam u dziadka a dziadunio jest z pokolenia wojennego. Wszystko się przyda, gromadzenie rzeczy jest stanem naturalnym a znaleziony sznurek miał pewnie ze 40 lat. No i właśnie się przydał. Trochę się wciągnęłam mimo, że jakość sznurka utrudniała zabawę. Na bank jest on bawełniany, odcien kości słoniowej - choc może za sprawą czasu. Wydaje mi się, że jest to sznurek wędliniarski. Miałam też metalowe kółko na którym założone sa sznurki ale jeśli nie posiadssz takowego, to śmiało można zapleść oczko do zawieszania z samego sznurka. Splot podstawowy pamiętam jeszcze ze szkoły z zajęć praktyczno-technicznych. Pamięć mięśniowa nie przestaje mnie zadziwiać, bo działa tak jak gdyby samemu sobie uruchomić program do zaplatania. Jednak po raz pi

Obsługiwane przez usługę Blogger

Małgośka